2 NUMARA

2003 yılıydı. Türkiye u17 Milli Takımı Ege Kupası bünyesinde İzmir ve Aydın'da Balkan Ülkelerinin takımlarıyla maçlar oynuyordu. Genç Millillerin Romanya ile oynayacağı maçta Nazilli'ye verilmişti. Hatta bu maç için ilk ve orta öğretim kurumları maç saatine gelen dersleri iptal etmişti. Kaçar mı hemen gittik tabi arkadaşlarımızla maça. Bizimkiler rakiplerine göre baya üstündüler.O zamanlar bildiğimiiz isimler de var takımda Cafercan, Mülaim gibi . Birde tip olarak, İlhan Mansız'a benzediği için dikkat çeken bir çocuk vardı, o günlerde Adanaspor'da oynayan, bu günlerde Fenerbahce'de bir türlü şans bulamayan Gürhan.

Ama takımda bir 2 numara varki bambaşka...

Çocuk dizilime göre sağ bek, ama her atakta o var. topu ayağına bir alıyor Romen sol kanat oyuncularını şapşala çeviriyor. İniyor çizgiye yapıyor ortayı.Az sonra Romanya atağa kalkıyor, çocuk bu kez savunmada top kesiyor.

Neyse, maçı bizimkiler 1-0 kazandı. Golü de, daha sonra adının Uğur Uçar olduğunu öğrenecegimiz 3 numaralı kaptan attı. (Bu arada o dönemler Stoper oynuyor Uğur.) Ama herkez, iki numaradan bahsediyor. Okula geliyoruz herkes "O iki numara kimdi?" Diye birbirine soruyor. Arkadaşlardan birisi "Galatasaray'da oynuyormuş "deyince Hemen aklımıza geldi. Galatasary dergisi o ay altyapıya geniş yer vermişti. Hemen listeye baktık. Önce saçlarından dolayı Uğuru tanıdık. Cafercan zaten tanıdık bir yüzdü o zamanlar ve evet sonunda buluduk. u17 Milli takımın 2 numaralı futbolcusunun adı Arda Turan.

O günden sonra uzun bir süre görünmedi. İlk defa 2005 deki Akdeniz olimpiytlarında gördük Arda'yı. Cafercan'la birlikte 3 er gol attıkları ve Milli takımın final oynadığı turnuvada, baş roldeydi. (Bu kez orta sahada serbest oynuyordu) Artık bu sezon A takımda oynar diye düşünmeye başlamıştım ki. Sezon başı Altan ve Heinze'nin alınmasıyla, Vestel Manisaya kiralık verilidi Arda ve nihayet Manisada beklediğim çıkışı yaptı. Hatta Galatasaray'ın Manisa Karşısında, Sami Yen'de ecel terleri döktüğü müthiş oynamış bir de asist yapmıştı.. (Golü de Hakan Balta atmıştı.) En son Galatasaray şampiyonluğu kutlarken gördüm Arda'yı. Ben de oradaydım zaten o gün. Seneye bende Galatasaray'dayım İnşallah diyordu muhabirlere sabaha karşı eve gelince gördüm.

Bende İnşallah dedim.

Bekleneni veremeyen Marek Heinze'nin gidişiyle Galatasaray yeni bir sol açık arıyordu ki, ben kendimce Arda'yı, o sezon Sabrinin pozisyonuna koyuyordum. Zira Sabri, o günlerde ortasahanın sağında görev alıyordu. O dönemler Galatasaray'ın 1 milyoluk yıldız aldığı zamanlar. Arjantinden büyük bir yıldız daha getirmişti Galatasaray; Marcelo Carrusca. Sezonun ilk maçında Galatasaray deplasman Ankaraya gidiyor 2 penaltının kaçtığı Ankaraspor maçı 0-0 (Hakan Arıkan, Önce Hakan'ın Sonra Necatinin Penaltısını kurtarmıştı.) devam ederken "Henüz hazır değil" tesbitiyle oyundan çıkarılan Carrusca'nın yerine genç yetenek Arda'ya şans veriliyor ve Arda sonucu değiştiremese de fark yaratmayı başarıyordu. Bir sonra ki maç hafta içi oynanacak Şampiyonlar Ligi Ön Elemesinde Mladada Bolselav ile oynanacak ve 4-0 lık maçta ilk defa ilk onbirde görev alan ve harikalar yaratacaktı.

Bir sonraki hafta Kayseri ile Sami Yen'de oynayacaktı Galatasaray.Hemen Arkadaşı aradım ve dedim ki; Oğlum bizim 2 numara bu hafta banko 11 de. Kesin gitmeliyiz maça.Aldık biletleri gittik maça. Maç öncesi kadrolar sayılıyordu. 66 numaraya gelince, Hagi'de Hakan Şükür'de Bülent'de bile bağırmadığım kadar Arda diye bağırmak geldi içimden. Sanki onu ben keşfetmişim gibi. Ben demiştim demek güzel olacaktı belki de. Sağolsun Arda beni utandırmadı :). Maçın ilk golünü de atmadı mı ?. 4-1 bitti maç.(2 İliç 1 Cihan) Sezonun henüz ikinci haftasıydı. Çok da önemli bir maç değildi; Ama benim hayatta en keyif aldığım maçlardan biriydi. Sebebi ise ilk gördüğümde 2 numara, o gün 66 numara bugün ise 10 numara giyen çocuktu.

10 numara bir çocuktu.10 numara bir kaptan olur İnşallah.

Kaptan olarak çıktığı ilk resmi maçın anısına (Galatasaray - Tobol)